سالهای بدون او

از 27 اردیبهشت خاطره خوبی ندارم و روزهای حول وحوش آن یه جورایی اذیتم می کنه هر چند که نخوام به روم بیارم . شش سال گذشت چه زود ولی نه آنچنان آسان همراه با بغض های فرو خورده و گاهی آشکار . پس ازگذشت اینهمه سال انگار مجبوری که قبول کنی و حالا دیگر می پذیری که زندگی همواره جریان دارد حتی اگر عزیزترین کس را از دست بدهی . باید حقیقت را پذیرفت حتی اگر تلخ باشد . دلتنگی ها را نمی توان نادیده گرفت ولی به قول سهراب سپهری زندگی خالی نیست ، مهربانی هست ، سیب هست ، ایمان هست . آری تا شقایق هست زندگی باید کرد . کسانی هستند که به مهربانی ما نیاز دارند پس می توانیم این محبت را با آنها به اشتراک بگذاریم و این سیب زندگی را با آنهایی که نیاز دارند قسمت کنیم و نگذاریم که این سیب بماند و بلااستفاده بگندد .

بیایید خشونت را باز تولید نکنیم . علی ها را دریابیم

زندگی خالی نیست . مهربانی هست ، سیب هست ، ایمان هست . آری تا شقایق هست زندگی باید کرد .سهراب سپهری

علی تو با همه مجرمین فرق داری تو باید تبرئه شوی . من و مادران دیگر همراه با وکلای تو برای نجات تو و دیگر کودکان از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد . تو مستحق چنین مجازاتی نیستی این را هم ما می دانیم و هم کسانی که تو را بهتر از ما می شناسند . این دو هفته اخیر را به هر دری که فکر کنی زدیم ولی باز هم نا امید نیستیم . یکی از مادران می گفت که من دلم روشن است راستش خود منهم همینطور ولی نمی توانم به این دل روشن بودن اکتفا کنم .

 من تحمل حضور در روز آخر را ندارم . من نمی خواهم این تجربه را بار دیگر آنهم برای تو تکرار کنم . آری تو تبرئه خواهی شد هر چند که پدر مزدک هنوز روی حرف خود مصّر باشد.

 آری می توانم احساس او را هم درک کنم ولی سئوالی از او دارم که آیا با نبودن علی مزدک زنده خواهد شد ؟ می دانم تو ولی دم هستی و متاسفانه قانون این حق را به تو و امثال تو داده است ولی آیا نمی شود از این حق جور دیگری استفاده کرد ؟ فرزند شما به دست کودک دیگری ناخواسته به قتل رسیده همه می دانیم که تحمل از دست دادن فرزند چه قدر دردناک هست اما کمی فکر کنید ما داریم با قصد قبلی این قتل را انجام می دهیم هر چند که شما اسمش را قصاص بگذارید . بیایید در این سال نو به اندیشه های نو برسیم بیایید قلبمان را صیقل دهیم و با بخشیدن، نام فرزندمان را جاودانه سازیم .