هشتم شهریوربیستمین سالگرد سوگواری بر مزار گروهی خاوران است
. رسم بر این است که هر کسی که عزیزی را از دست می دهد در روز سالگردش بر سر مزار او حاضر شده و یادی از عزیز از دست رفته می کند . امروزنیز همه کسانیکه عزیزشان را در این واقعه از دست داده بودند به خاوران آمده بودند که مراسم سالگرد را برگزار کنند .
از ابتدای ورود به جاده خاوران حضور نیروهای امنیتی و انتظامی را می شد به وضوح دید . نیروهایی که باید حافظ امنیت ما باشند از دیدنشان احساس نا امنی می کنیم . وقتی به مقابل خاوران می رسیم از دیدن آنهمه نیروی انتظامی و امنیتی جا می خوریم . به هیچ عنوان اجازه ایستادن و سئوال کردن به کسی نمی دهند و با تحکم و تهدید از همه می خواهند که آنجا را ترک کنند در غیر اینصورت پلاک ماشین را کنده و یا شیشه های ماشینها را خرد می کردند .
جاده خاوران را هرگز به آن زیبایی ندیده بودم از یک طرف حضور ماموران باعث متشنج شدن فضا شده و از طرفی دیگر جاده توسط ماشینهایی که اجازه برگزاری مراسم را پیدا نکرده بودند گلباران شده بود .این منظره می توانست کمی از اندوه و تاسف شرکت کنندگان بکاهد و نوعی همبستگی بین افراد ایجاد کند .
این روز هم مثل خیلی از روزهای دیگر در ذهن همه ما حک خواهد شد و در تاریخ نوشته خواهد شد .باشد که روزی تاریخ قضاوت
کند
روحشان شاد
پی نوشت : عکس مربوط به سال قبل می باشد
۲ نظر:
when will you go online?
dorood bar shoma.az maile shoma sepasgozaram.webloge khoobi darid.zende bashi
ارسال یک نظر